Als kind was ik een barbiemeisje. Ik speelde hele dagen op mijn kamer met Ken, Skipper, Barbie en Fleur. Het aan- en uitkleden was niet zo mijn ding. Het ging mij om de verhalen. ’s Avonds voor het slapengaan bedacht ik de verhaallijnen voor de volgende dag en zo fantaseerde ik mijzelf in slaap. Ken was altijd de vader, Barbie de moeder en Skipper de dochter. Toen ik op een dag per ongeluk met pen een kras op het gezicht van Barbie tekende en ik met wasbenzine niet alleen de pen maar ook haar linkeroog wegveegde, stond ik voor het eerst van mijn leven voor een morele keuze. Speelde ik verder met Barbie of ruilde ik haar in voor Fleur? Ik was zeven! Ik koos voor het eerste. Ik maakte een minuscuul ooglapje en kwam de eerste nachten maar moeilijk in slaap. Mijn fantasiewereld stond op z’n kop. Ik moest een heel nieuw leven bedenken voor mijn poppenvrienden. Overdag kneep ik zelf regelmatig een oogje dicht om te voelen hoe het was om blind te zijn. En even heb ik op het punt gestaan om zelf maar een nieuw oog te tekenen. Maar nooit, nooit, heb ik overwogen om die mismaakte barbie weg te gooien.
De eenogige Barbie bleek het begin te zijn van mijn interesse voor het feit dat je in het leven te maken hebt met onvoorziene wendingen. Dat je kwetsbaar bent. Dat er heel veel is wat je ogenschijnlijk in de hand hebt, maar dat er ook heel veel is waar je geen controle over hebt. En het zijn juist die onverwachte momenten, momenten van kwetsbaarheid, die je aanzetten tot denken, tot verwondering. Deze ervaringen van contingentie fascineerde me mateloos als kind en nu nog steeds. Wat doe je op het moment dat je geconfronteerd wordt met ingrijpende gebeurtenissen? Hoe ga je als mens om met ervaringen van contingentie? Als kind voelde ik intuïtief aan dat verhalen, mythos, een belangrijke rol spelen bij het omgaan met ervaringen van contingentie. In mijn verzonnen verhalen voor Barbie en Ken onderzocht en beproefde ik hoe het zou zijn als je overvallen zou worden door blindheid. Zo had ik toch nog controle over iets waar ik geen controle over had. Mooi toch, voor een barbiemeisje!
