Op 4 mei overleed Renate Dorrestein. En aangezien ik met grote regelmaat mijn autoritjes opluister met podcasts, besloot ik daags na haar overlijden in de auto een interview met haar te beluisteren. Een interview van Lex Bohlmeijer voor De Correspondent. Ik vond het prachtig. Vooral omdat ik een nieuwe kant van haar leerde kennen. Met name haar uitspraken over de betekenis van het katholieke geloof voor haar, waren nieuw voor mij. Met een verpletterende vanzelfsprekendheid sprak zij over haar geloof in God. God is voor Renate een aanwezigheid die maakt dat we niet alleen zijn. Er is een kracht die je opvangt…een hand waarin je rust… meer niet… Liefde, Acceptatie, Gezien worden. Zij beleeft die geborgenheid bij God in een van de gebeden bij het graf waarbij de priester uitspreekt dat je naam niet langer van de mensen is maar nu staat geschreven in Gods hand. Zij zegt: God is wakende over mijn uiteindelijke ziel. Dat is op het niveau van het transcendente, van het tijdloze, het mysterie. Zij gelooft dat je ziel onderdeel is van een gemeenschappelijke, tijdloze, drenkplaats. Anders dus dan het niveau van het alledaagse. God is voor haar dus niet een man die zorgt voor onheil of die ervoor zorgt dat jij de loterij wint. Op dat niveau van het alledaagse vinden we Gods aanwezigheid niet. Maar toch is voor haar dat alledaagse heel belangrijk. Ze zegt: we hebben allemaal weleens ervaren dat onze verliezen ons tijdelijk blind maakten voor de rest van ons bestaan. Want voortvluchtig als de liefde van nature eenmaal is, kunnen we ook onze levensliefde niet altijd naar onze hand zetten. Soms is ze ver te zoeken en dan voelt ons hele bestaan schraal en karig aan. Misschien is het dan alleen maar de truc je weer werkelijk en wezenlijk in al je vezels te verbinden met de dingen om je heen. Met de fluitende merels en de vallende sneeuw. Zodra het je lukt het leven te omhelzen, wordt er vanzelf liefde gegenereerd en vice versa. Liefde, Passie en levenskracht.. Het is vast die kracht die maakt dat je je met jezelf kan verzoenen… met je getob, je gemier, je successen en je pech..En op dat moment verzoen je je met de hele schepping, inclusief de willekeur ervan.
